Infinitely Weird
infinitely weird∞
home Gallery My Banners Stalk Stuff Facebook Soundcloud1 Soundcloud2 twitter Wattpad
She Invaded Philip Pines (1)
Wednesday, July 6, 2011 | 11:51 AM | 3 comments

Check out the prologue:
She Invaded Philip Pines: Prologue

Chapter 1:


CUT!!!

Philip: very good kids...

Ok po...

haay... ang sarap sa pakiramdam na nagawa ko toh... at last!!! I am Philip Pines dela Cruz... commercial director... minsan nagdidirect din sa mga indie films... but mas nagcoconcentrate ako sa commercials... pangarap ko na noon pa ang maging director o kung hindi man ay basta maging successful...coz if not... magsusuffer ako sa pagiging alipin ng mga kastila...

Direk...congrats... very cute commercial you got there...

Philip: Liezl!!! thank you...
Liezl: mmm... so san niyo po nakuha ang idea about that commercial huh?
Philip: Wala naman... naisip ko lang bigla... what's wrong?
Liezl: wala po... in fact nakakatuwa... for sure, matutuwa ang marami... magkakaroon pa toh ng fan page sa fb... haha
Philip: Why not??? haha... uhm... alam mo... u inspire me a lot...
Liezl: Po?
Philip: I mean... uhmmm... yung mga words of appreciation mo... nakakainspire...
Liezl: Ganun po? thank you po... that's a compliment for me... part pala ako ng ideas niyo...

Liezl...

Liezl: Andiyan na po...

Haaaay... si Liezl... ang girl of THEIR dreams... madami naman talagang humahanga sa kanya... masipag, matalino... maganda... sexy... pwede na... full filipina DAW siya... nagsikap din siya, kagaya ko, para di siya maalipusta, kagaya ko... ulila na siya... kaya kamangha-mangha talaga na nakatapos siya ng pag-aaral gamit ang sweldo niya sa pagiging alipin... di ko magets kung paano nangyari yun. siguro naka aircon ang buong bahay ng pamilyang pinagsilbihan niya kaya ganun siya kamestisa... at ang buhok niya... taon taon niya daw pinapa re-color... sabi niya yun... pero kahit ganon di ko pa rin inisip na magustuhan siya ng sobra-sobra... o sa iba... bonggang bongga... may taong nakalaan para sa akin... si Kristine.. ang nag-iisang dahilan kung paano ko nagawa ang commercial na toh... tama... di ko lang ito ideya... ganito kasi yun...


noong unang panahon...


di naman pala...

10 years ago lang...

naglalakad ako sa isang lugar na madaming punong mangga... malamang madami ring mga laglag na mangga... namumulot ako... ipapasalubong ko sana sa nanay ko... nang biglang...

BOOM!
Philip: OH??? sino ka?
Kristine: Ako si Kristine, kinagagalak kitang makilala ginoo...
Philip: Bata pa ako... wag mo ko giginoohin...
Kristine: Kalaro ka ba namin?

nagulantang ako dito... lumingon ako sa lahat ng panig ng manggahan... walang ibang tao... kinikilabutan ako... pero... naisip ko, baka nagtatagu-taguan sila..

Kristine: Hindi siguro... sige... ipapakilala kita sa kanila... ano ba'ng pangalang mo?
Philip: Philip...
Kristine: Philip... eto ang nakakatanda kong kapatid si Kuya Emman...

Yumuko si Kristine... tanda ng paggalang... yumuko sa wala... napapatulala ako noong oras na yun... ano'ng gagawin ko? duwende ata itong bata na to...
Kristine: Hindi ka ba gagalang? Hindi mo man lang siya kakamayan o yuyukuan...

anak ng... yuyuko na lang ako... kesa naman kumamay ako... baka mamaya may humawak nga bigla sa akin...

Kristine: Siya naman si Abby... bunso namin... at si Elias... kalaro namin...

Yumuko ulit ako sa hangin...

napaka weirdo niya... ewan ko ba kung saang lupalop ng daigdig galing itong tao na toh...

tinulungan niya akong mamulot ng mangga... nakipagkuwentuhan siya sa akin... kinuwento niya ang mga "Tunay na Pamilya" niya... ewan ko ba sa kanya... pero kahit ganun siya... inaamin ko, nag enjoy ako kasama siya...

Philip: Bukas ulit ha... dito rin... saka wag mo na isama mga tunay na pamilya mo... sige na... please? kasi may sasabihin ako sa'yo... sikreto...
Kristine: Ok... narinig niyo yun huh... wag muna kayo sumama... kayo muna ang maglaro...

at ganoon nga ang nangyari... siya na lang daw ang kasama ko ngayon at wala nang iba... naglaro ulit kami at kung ano-ano pa... niyaya ko siyang kumain ng mangga pero ayaw niya... di pa daw siya kumakain para sakitan siya ng tiyan...

maya-maya...

Kristine: Philip... ano ba ang kasintahan?
Philip: kasintahan??? bakit?
Kristine: Sabi kasi ni papa kanina sa mama ko... may kasintahan na daw ako... at dadalhin ako dun...
Philip: Talaga? sabi kasi ng lola ko... ang kasintahan daw... yung tao na mahal mo... at mahal ka din... mahal mo ba yun?
Kristine: Ewan... di ko naman alam yun... kung ganon... kasintahan mo na ba ako?
Philip: Ano??? di noh... sabi ng lola ko... wag daw muna ako magkakaroon nun... madami daw kasi gusto ang mga babae... ganyan... ganto... ewan!
Kristine: Ha??? eh gusto ko lang naman mangga eh...
Philip:Talaga??? eh... iba kasi yun... basta... di ko rin masyadong gets ok?
Kristine: Ok...

dahil maggagabi na... nagpaalam na ulit kami sa isa't isa...

Philip: Bukas ulit ha...
Kristine: Ewan ko... aalis daw kami eh... puunta ako sa kasintahan ko...
Philip: Ganun? Sige... basta hihintayin kita...

at hinintay ko naman siya... 1 araw... at pabalik balik pa... pero... di na kami nag kita... kilala pa kaya niya ako???

SAMANTALA...



dalawang guardia sibil ang papunta sa loob ng kwarto ng unang senyora(unang ginang)... pagbukas... umiiyak ang unang senyora...

Guwardia Sibil1: Tinatawag na kayo senyora...
ang hapag kainan ay nakahain na...
wag na daw paghintayin ang kapitan heneral...
at baka maubusan pa siya ng pasensiya...
GS2: Astig pre ha... flip flop!!!
GS1: NGASIS!!! flip top!
GS2: Aw... ganun ba pare?...
ako pala ay mali...
malay ko ba sa mga uso...
ako'y nandito lang naman lagi at nagtatrabaho...
GS1: In fairness! senyora... kakain na po...
nakahain po ang inyong paborito...
ano pa ode manok na inadobo,,,
sawa na pero ano pang magagawa ko?
Leonor: pasikabi sa kapitan heneral...
di ako nagaganahan...
bagamat kumukulo ang aking tyan...
ayos lang kahit walang laman...


BOOGHS!!!

Ang kapitan heneral...

Carlos: Leonor aking asawa...
wag mo gamitin ang iyong importansya...
baka ako sayo'y magsawa...
sa halos araw-araw mong kangangawa...
Leonor: Naiinis ka ba sakin huh? at lagi akong nagdadrama? palibhasa wala kang awa...
Carlos: Sa tingin mo ba di ako naaapektuhan s pagkawala niya? Pwede ba? tigilan mo na yan? pati pagfi-flip top! nakakainis na ha... kakain na at wag mo na ubusin ang pasensiya ko ha....

I am thinking about creating a blog for my stories... hmmm... what do you think?

Labels: ,


Anonymous Mary said on July 7, 2011 at 6:02 PM  

HAHAHAH FTW yung "gusto ko lang naman ng mangga eh" Hahaha continue mo na sis. San ba napunta si Kristine?


Anonymous Jen said on July 8, 2011 at 10:06 PM  

haha. :) ang cute naman nito. :P medyo na-sobrahan lang siguro sis sa mga punctuation marks, pero ok naman. :P keep making something like this. :)


Anonymous Shekinah said on July 9, 2011 at 10:16 PM  

Cute! :"> Sige Sis, tuloy mo lang. Okay lang din siguro kung mag post ka ng stories sa site mo.

Post a Comment